And the music discovery of the day comes from Prishtina, Kosova. Enjoy the sound of Zig Zag Orchestra by checking out two videos posted on this group's MySpace page:
http://www.myspace.com/zigzagorchestra
The first song, I Dehur Jam (Drunk), is another Albanian version of Dario Moreno's "Sarhoş" and the other song, Jorgjica, is a rendition of an old song from Korça. It is time to dance the night away somewhere in the world.
Wednesday, December 1, 2010
Sunday, November 28, 2010
Poetry: Life by Xhevahir Spahiu
Life
By Xhevahir Spahiu
I am the one who I haven’t been,
Will be the one I am not.
If I were a tree, planted by the river to be,
For hope to blossom, for the leaves of sorrow to fall,
Over bent branches for the snow to go grey, the wind to wail,
At nighttime a dream:
The arrival of spring…
I’d entice birds
To come and build their nests on me,
To sing, play a moment after their spring migration;
Over me water to gush,
My trunk hit by waves.
Birds to leave, in freedom –
to leave…
Children to climb me,
To pull my leaves for their herbariums,
After hours workers to stop for a smoke
With their hands hard as chunks of tree trunks.
On my chest where grizzly bears would lean,
Boys come to lean delicate backs of beautiful girls.
I am the one who I haven’t been,
Will be the one I am not.
Let lumberjacks come, to cut down my trunk,
Below ground,
For rebirth,
Let my roots remain.
With my wood let them build anything,
Anything but coffins;
Overhead I’d like to have open skies,
No shadows beneath,
On tables carved from my bones
Lean your elbows,
Falling in thoughts.
I am the one who I haven’t been,
Will be the one I am not.
November 1972
By Xhevahir Spahiu
I am the one who I haven’t been,
Will be the one I am not.
If I were a tree, planted by the river to be,
For hope to blossom, for the leaves of sorrow to fall,
Over bent branches for the snow to go grey, the wind to wail,
At nighttime a dream:
The arrival of spring…
I’d entice birds
To come and build their nests on me,
To sing, play a moment after their spring migration;
Over me water to gush,
My trunk hit by waves.
Birds to leave, in freedom –
to leave…
Children to climb me,
To pull my leaves for their herbariums,
After hours workers to stop for a smoke
With their hands hard as chunks of tree trunks.
On my chest where grizzly bears would lean,
Boys come to lean delicate backs of beautiful girls.
I am the one who I haven’t been,
Will be the one I am not.
Let lumberjacks come, to cut down my trunk,
Below ground,
For rebirth,
Let my roots remain.
With my wood let them build anything,
Anything but coffins;
Overhead I’d like to have open skies,
No shadows beneath,
On tables carved from my bones
Lean your elbows,
Falling in thoughts.
I am the one who I haven’t been,
Will be the one I am not.
November 1972
Wednesday, November 24, 2010
Sergei Esenin - Until We Meet Again...
Farewell, My Friend
Farewell, my friend, until we meet
Again, I hold you in my heart.
Our long appointed separation
Foretells reunion over there.
No word, no handshake, till we're met;
Don't grieve, my friend, or look so black --
In life it's nothing new to die,
And living is, of course, not newer.
Farewell, my friend, until we meet
Again, I hold you in my heart.
Our long appointed separation
Foretells reunion over there.
No word, no handshake, till we're met;
Don't grieve, my friend, or look so black --
In life it's nothing new to die,
And living is, of course, not newer.
Tuesday, November 23, 2010
French Sounds: Vanessa Paradis & Marc Lavoine
Not to dwell too much in the melancholic state of feelings provoked by these gray skies, but these two French singers feel just right at the moment.
Vanessa Paradis - Il y a
Marc Lavoine - Reviens Mon Amour
Friday, November 19, 2010
Pablo Neruda - Lentamente Muore
Pablo Neruda is a grandiose literary figure whose poetry reads, feeds, and stirs the essence of mankind.
Joni M., one of my greatest loves in Tirana, Albania, suggested that I listen to the Italian version of ¿Quién muere?
Voilà the YouTube link for it: http://www.youtube.com/watch?v=JgqNr61hp5w&list=PLEE06B3EFAD6B9AD4&index=24&playnext=2
Note to Self: Read Neruda as much as possible as his voice is an eternal guiding light for the soul!
Joni M., one of my greatest loves in Tirana, Albania, suggested that I listen to the Italian version of ¿Quién muere?
Voilà the YouTube link for it: http://www.youtube.com/watch?v=JgqNr61hp5w&list=PLEE06B3EFAD6B9AD4&index=24&playnext=2
Note to Self: Read Neruda as much as possible as his voice is an eternal guiding light for the soul!
Tuesday, November 16, 2010
ANSELM KIEFER @ Gagosian Gallery
Anselm Kiefer's Next Year in Jerusalem can be viewed at The Gagosian until December 18, 2010. We will check it out because Kiefer is Kiefer is Kiefer. This is a safe bet but we will still write a couple of lines of review as an afterthought. More on this soon.
WILLIAM S. BURROUGHS: The Genius Within
The Burroughs Movie is coming to a city near you: Don't Miss It. Find out more: burroughsthemovie.com
If you are in NYC for the next two weeks, Check Out The IFC Center: http://www.ifccenter.com/films/william-s-burroughs-a-man-within/
WILLIAM S. BURROUGHS
Happiness is a byproduct of function, purpose, and conflict; those who seek happiness for itself seek victory without war.
Desperation is the raw material of drastic change. Only those who can leave behind everything they have ever believed in can hope to escape.
After one look at this planet any visitor from outer space would say 'I want to see the manager.'
Artists to my mind are the real architects of change, and not the political legislators who implement change after the fact.
Every man has inside himself a parasitic being who is acting not at all to his advantage.
If you are in NYC for the next two weeks, Check Out The IFC Center: http://www.ifccenter.com/films/william-s-burroughs-a-man-within/
WILLIAM S. BURROUGHS
Happiness is a byproduct of function, purpose, and conflict; those who seek happiness for itself seek victory without war.
Desperation is the raw material of drastic change. Only those who can leave behind everything they have ever believed in can hope to escape.
After one look at this planet any visitor from outer space would say 'I want to see the manager.'
Artists to my mind are the real architects of change, and not the political legislators who implement change after the fact.
Every man has inside himself a parasitic being who is acting not at all to his advantage.
Sunday, November 14, 2010
Our Goddess of Love
by Qanie Molla
My Soul I Pledged
My Soul I Pledged
To the word,
I pledged my soul
I pledged my broken heart
I pledged traces of life
I pledged the rain of dreams
I pledged the weight of truth
I pledged physical perfection
I pledged my love, old and new
I pledged all that which is earthly
MAGICAL
Was she an enchanting maiden
Or was she a vision of splendor
She was a breath of magic
Her eyes like dreamy sunsets
Her bosom like pearl white waves
She was the Reigning Goddess
Love slowly comes
Enveloping her in those whimsical arms
Writing of Truthfulness
To Write I Want
Something true and intimate
From the depths of my soul
To let it flow
From the Deep Well of Myself
To Bring forth I want every word
To write with great longing for the World.
Saturday, November 13, 2010
Poeti i Shquar: XHEVAHIR SPAHIU
Tani, që të dy volumet poetike “Udha”, i kam pjesë të biblotekës sime, besoj se kam arritur të njihem me përmbajtjen dhe filozofinë e krijimtarisë poetike të Akademikut Xhevahir Spahiu, poeti i shquar shqiptar.
Duke njohur e studjuar këtë përmbledhje me poezi,
të shkruara për një periudhë kohore të gjatë,
me tematikë të gjërë ideore-sociale-filozofike,
mësojmë se botimi “Udha”
na prezanton një kuptim e përmbajtje të thellë
shoqërore dhe atdhetare.
Poezitë e Xhevahir Spahiu-t,
të shkruara me një stil thellësisht orgjinal,
specifikojnë dhe ngrenë “shtatin e tij të lartë” poetik,
si dhe pasqyrojnë reagimin apo synimin e poetit
vetëm në dobi të përparimit e nderimit të Shqipërisë,
njëherazi edhe për përparim e nderimin e jetës.
“Udha” e poetit tonë, emocionalisht për mua ka edhe një simbolikë tjetër, autografet e shënuara në të dy volumet. Ato autografe,
përmbajnë atë kuptim,
mënyrë e dashuri njerëzore,
si di e dëshiron të shkruajë për më të rinjtë,
mendja, zemra dhe dora e poetit Akademik.
Të dy autografet e tij, për veprimtarinë time kulturore e atdhetare,
janë një kujtim por edhe këshilla miqësore e një profesori.
Dy volumet poetike “Udha”, i mbaj në raftin më me dritë të biblotekës sime,
edhe në respekt e admirim për nënën time,
mësuese e gjuhës së shenjtë dhe letërsisë Shqipe,
studjuese e veprës së poetit Xhevahir Spahiu.
Xhevahir Spahiu – poeti:
mendje ndritur,
gojёmjaltё,
fjalё stolisur si ai
gjithmonё nё dashuri me tё vёrtetёn.
Njё jetё nё poezi, nё hap me ritmin e kohёs, por pёrherё
mё e madhe,
më e rëndë,
e më e dukshme se e pёrditshmja,
e pakrahasueshme me tё pёrkohshmen.
U jam mirёnjohёse prindёrve qё mё kanё prezantuar qё nё fillimet e jetёs sime me veprёn e Akademikut Xhevahir Spahiu, i cili:
me fjalёn e tij,
me rrёfimet,
krijimet, dhe tregimet
i jep fuqi shpirtit arbëror,
kudo gjendet ai në truallin stërgjyshor,
në Shqipëri, në Kosovë, në Maqedoni, në Mal te Zi,
apo diku larg,
shtegëtar anembanë botës mëmë e gjithësisë.
duke na ftuar nё meditim:
pёr çka jemi,
çka pёrfaqёsojmё,
çka shohim, çka pёrjetojmё,
dhe si të reagojmё.
Poeti Xhevahir Spahiu,
flet nё shqipen e bukur e të shenjtë
me një tingull e muzikalitet që kumbon
me një krenari “Tomorriane”
por, nё një gjuhё qё nuk njeh kufij.
Ai flet jo vetёm pёr njё gjeneratё,
pёr njё fraksion kohe,
apo pёr njё ndjenjё tё vetmuar.
Poeti Spahiu, flet:
me forcёn e vёrtetёsisё,
duke iu kërcënuar gёnjeshtrёs,
mashtrimit, tё vdekshmes.
Kushdo që njihet me veprёn e Poetit Xhevahir Spahiu, kupton se jeta mund tё mos ketё fund asnjёherë, vetëm nёse:
jetohet pa frikë,
pa ndrojtje,
dashuri të prekshme ose ёndёrrimtare,
por gjithësesi, vetёm tё vёrtetë.
Me organizatën kulturore “Eurynome Co”, që unë e kam ngritur dhe e drejtoj, kam realizuar deri sot disa veprimtari të sukseshme për Shqipёrinё - vendlindjen time.
Ndër to, dy veprimtaritë kulturore e atdhetare të realizuara deri në këtë moment të jetёs time në Tiranë, do të mbeten edhe më mbresëlënëse dhe emocionuese:
1. Përkthimi në gjuhën Shqipe, botimi dhe përurimi i librit “Zonja Lane për Shqipërinë”, më 14 dhjetor 2007, tek salla “Red room” Tirana International Hotel.
Ky libër për Shqipërinë, i shkruar nga amerikania Rose Wilder Lane, me titullin “The Peaks of Shala”, është botuar në vitin e largët 1923, në New York dhe Londer.
2. Sjellja e kompozitorit amerikan Alvin Singleton, në Tetor 2008-të në Tiranë, me projektin “music of our time”.
Maestro Singleton dhe Avokate Lisa Cooper, pas aktiviteteve në Radio Tirana, T.V.SH., Akademinë e Arteve, Muzeun Historik Skenderbeu e Etnografik, Krujë dhe Amfiteatri Durrës, premtuan me dëshirë të zjarrtë se kudo të jenë në Amerikë e tjetër vend në botë, do të angazhohen si Ambasador të Shqipërisë.
Të dy këto aktivitete, i kemi përgatitur me piktorin nga Prishtina, Adrian Morina dhe në bashkëpunim me bankieren, Jonida dhe studentin Dritan Molla.
Por, në të dy aktivitet e realizuara në Tiranë, kemi qënë të nderuar që kemi patur drejtues nderi e të pranishëm, Poetin e shquar Xhevair Spahiu.
Në Tiranë, më 17-të Tetor 2008, në mbrëmjen time të parë si menaxhere arti e kulture, kam qëndruar në krahë të poetit të Xhevair Spahiu dhe miqve të tjerë muzikantë e krijues arti, profesorë, diplomatë, juristë e doktorë, inxhinjerë e sipërmarrës.
Në mes tyre, Shkëlqesia e Tij, John Withers II-të, Ambasadori i Amerikës, qëndronte i respektuar nga të gjithë të pranishmit, autoritetet e RTSH dhe të Ministrisë së Jashtme.
Prezenca e Zotit Withers në koncertin “Singleton në Tiranë”, shënoi evenimentin e vizitës së parë të një Ambasadori Amerikan në Radio Tirana, një simbol i kulturës shqiptare.
Veprimtaritë e kësaj mbrëmje në hollin “Gjon Simoni” dhe vilën “Ambassador”, i kam përjetuar me admirim e një nderim të pakufi për secilin mik, pjesmarrës, dhe Shqipërisë së bukur.
Por, fjalët dhe ligjërata e Poetit, në këtë mbrëmje si edhe gjatë darkës së shtruar pas koncertit “Singleton në Tiranë”, nё bashkёbisedime e dolli me miqtë e nderuar, na kanë përcjellë:
mendime me tematikë,
traditën mikpritёse Shqiptare
të trashёguar nga brezi nё brez,
dashuri për kolegët e të gjithë miqtë,
respekt e vёmendje ndaj mikut amerikan,
Alvin Singleton dhe Zonjës së tij.
Portreti i Poetit tonë Xhevahir Spahiu, për të gjithë pjesmarrësit ka mbetur ashtu siç ai është, i thjeshtë, miqësor dhe i afërt.
Poeti Xhevahir Spahiu, edhe nga Avokatja amerikane e kompozitori Singleton i mirënjohur në skenat dhe akademitë e muzikës Amerikane e asaj Europiane, u kristalizua duke u njohur e vlerësuar me admirim, si:
njё njeri i vërtetë e fisnik,
një qytetar krenar,
jo vetёm pёr identitetin shqiptar
por edhe pёr atё çka ёshtё njerёzore
dhe e pavdekshme.
Doriana S. Molla
New York, Tuesday, August 4, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)